9. Hukuk Dairesi 2016/22030 E. , 2020/7582 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/22030 E. , 2020/7582 K.


'İçtihat Metni'



MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili müvekkilinin, davalı işyerinde 20/04/2007 tarihinde işe başladığını 03/01/2014 tarihe kadar çalıştığını, davalı işverenin sağlığı bozacak derecede fazla mesai yaptırdığını, ücret iyileştirmesi yapılırken müvekkilinin ücretinin diğer çalışanlarla eşitsiz olarak düzenlendiğini, kazanç kaybı oluştuğunu, bu nedenlerle iş akdinin müvekkili tarafından haklı sebeple feshedildiğini, davacının çalıştığı sürelere ilişkin işçilik alacaklarının kendisine ödenmediğini kıdem tazminatı ve ücret farkı alacakları olduğunu ileri sürerek davanın kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının iş akdini kendisinin sonlandırdığını, istifa dilekçesi ile ibraname imzaladığını, ağır iş şartları nedeniyle yedi sene bir şikayeti olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, tanık anlatımlarına göre davacının sıklıkla fazla mesai yaptığı ve ücretini tam olarak alamadığı bu nedenle iş akdinin davacı tarafından haklı nedenle sonlandırıldığı gerekçesi ile kıdem tazminatının kabulüne, ücret farkına ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Taraflar arasında fesih ve davacı işçinin kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı hususu uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta dava dilekçesinde davacının sağlığı bozacak kadar fazla mesai yaptığı ve ücret dağılımında eşitsizlik yapıldığı gerekçesi ile iş akdini feshettiği iddia edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde davacı el yazılı 27.12.2013 tarihli fesih dilekçesinde ücret iyileştirmesinden faydalandırılmadığını, kendisinden 5 yıl sonra işe başlayan iş arkadaşı ile aynı tutulduğu, düzeleceğinin söylendiği ama değişen bir şey olmadığını, 26.12.2013 tarihli dilekçesinde ise 'haklı nedenle fesih maddesi olan 24/II-e maddesi ve bendine göre fesih hakkımı kullanmak istiyorum ve bunun 26 maddesi önerilerine göre uygulanmasını talep ediyorum' şeklinde talep dilekçesi bulunmaktadır.
Davacının ücret iyileştirilmesinden yararlanamadığı ve kendisinden sonra başlayan işçi ile aynı tutulduğu gerekçesi ile iş akdini fesih ettiği anlaşılmakla dava dilekçesinde ayrıca fazla mesai yaptığı belirtilerek kıdem tazminatı talep edilmiştir.
Mahkece davacının ücret farkı talebinin reddine karar verilmiş, fazla mesai yaptığı gerekçesi ile kıdem tazminatına hükmedilmişse de, davacı tarafından fazla mesai talebinde bulunulmadığı gibi fesih dilekçelerinde de fazla mesaiden bahsedilmemektedir.
Mahkeme tarafından dava dilekçesinde talep edilen ücret farkına dair istemin reddine karar verilmiş iddia edilen fesih sebebinin sübut bulmadığı anlaşılmıştır.
Fesih beyanında fazla mesai yaptırıldığına dair gerekçenin olmaması, dava dilekçesinde fazla mesai talep edilmemesi birlikte değerlendirildiğinde, mahkemenin davacının talep etmediği fazla çalışmaya dayalı kıdem tazminatı vermesi hatalı olup kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.