9. Hukuk Dairesi 2016/15564 E. , 2020/4211 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/15564 E. , 2020/4211 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, 01/08/2011 - 25/08/2014 tarihleri arasında T.C. Bakırköy Belediyesi Yeşilköy Sağlık işleri biriminde diş hekimi asistanı olarak çalıştığını, sigortasının diğer alt işveren taşeron firmalar üzerinden gösterildiğini, emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını, kıdem tazminatının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatının fesih tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili, husumet itirazında bulunup davanın reddini istemiştir.
Davalı TY Kom Personel ve Sağlık Hizmetleri İnş. Tem. Kır. Malz. San. Tic. Ltd. Şti. vekili, davacının belirli süreli iş sözleşmesiyle çalıştırıldığını ve kıdem tazminatına hak kazanmadığını, müvekkili şirkete bağlı olarak 11 ay süreyle çalıştığını, kıdem tazminatı hakkı doğmadığını, son işverenin diğer davalı şirket olduğunu, savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı Yıldırım Tem. Org. Tic. Ltd. Şti. vekili, husumet itirazı ve zamanaşımı definde bulunup, davacının, müvekkili şirket bünyesinde 02/01/2014 tarihinde işe başladığını, kendi dönemleriyle sorumlu olduklarını, davacının kıdem tazminatından davalı idarenin sorumlu olması gerektiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin taktirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalıların aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Maluliyet nedeniyle aylık bağlanarak emekli olduğu anlaşılan davacı işçi alt işveren davalılara gönderdiği ihtarname ile bu durumu açıklayıp hak ettiği kıdem tazminatının ödenmesi için yedi günlük süre vermiştir. Yedinci gün 20.10.2014 olup davalılar 21.10.2014 tarihi itibariyle temerrüde düşürüldüğünden hüküm altına alınan kıdem tazminatının faiz başlangıcının 21.10.2014 olması gerekirken 28.02.2013 olarak belirlenmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün HMK.nın geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F) Sonuç:
Hüküm fıkrasının '1' numaralı bendindeki '...akdin fesih tarihi olan 28.02.2013 tarihinden...' tarih ve sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine '...temerrüt tarihi olan 21.10.2014 tarihinden...' tarih ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi temyiz harcının isteği halinde davalılara iadesine, 11.03.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.