9. Hukuk Dairesi 2016/12222 E. , 2020/760 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/12222 E. , 2020/760 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, müvekkillerinin 01.09.2004-07.10.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde bekçi - bahçıvan olarak çalıştığını, en son aylık net 1.200,00 TL ücret aldığını, evin müştemilatında kaldığını, SGK’ye asgari ücret bildirildiğini, evin tüm işlerini yerine getirdiğini, haklarının ödeneceği belirtilerek belgeler imzalatıldığını ancak ödeme yapılmadığını ve iş akdinin feshedildiğini, istifa etmediğini, esasen yaş dışında diğer şartları tamamlayarak kıdem tazminatına da hak kazandığını, sadece 25 gün yıllık izin kullandırıldığını, tüm resmi - dini bayramlarda çalıştığını, haftanın her günü en az 12 saat çalıştığını, evin ev bahçenin işlerinin günlük 12 saatten daha az süremeyeceğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle, davacının ev hizmletlerinde çalışması sebebiyle görevli mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğunu, davacının iş aktinin istifa neticesinde 30.09.2014 tarihinde sona erdiğini, en son aylık 1.134,00 TL ücret aldığını, evi işyeri gibi kullanarak çevredeki kişilere satış yapmaya başladığını, aynı bölgede başka bir yerde işe başladığını, İstifasının geçerli olduğunu, her yıl asgari 1 ay yıllık izin kullandığını, müvekkillerinin eve yılda ortalama 30 - 40 gün gelebilmesi sebebiyle davacının fazla çalışma yapmasının mümkün olmadığını, davacının çalışma saatlerini kendisinin belirleyebildiğini, genel tatillerde çalışmadığını, taleplerinin zamanaşımına uğradığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle SGK kayıtları,toplanan delillerin değerlendirilmesinde davacıya ait sigorta hizmet cetveli çerçevesinde, tanık anlatımlarından davacının sadece ev hizmeti yapmadığını, ayrıca bahçivanlık, eve ait köpek, tavuk gibi hayvan bakımı da yaptığı bu nedenle bu işleri ev hizmetleri kapsamında sayılmayacağından davalının görev itirazının reddine,davacının on yıldan beri aynı yerde çalışan olduğu,davalı davacının istifa ederek işten ayrıldığını ileri sürmüş ise de tanık anlatımından davalı ile son zamanlarda sorun yaşadığının anlaşıldığı 14/09/2014 tarihindeki istifa dilekçesinde kendi isteği ile ayrıldığını beyan etttiği ve imzaladığının görüldüğü,ancak akabinde 21/11/2014 tarihinde işçilik alacakları ile ilgili bu davayı açttığı, davacının istifa dilekçesinde herhangi bir neden belirtmediği,akabinde davacı işçilik alacakları ile ilgili bu davayı açmış olup istifa dilekçesinin zorla imzalatıldığını ileri sürdüğü, davacı 10 yıldan beri aynı yerde çalışan olup, hiç bir neden yokken kıdem tazminatı gibi hayati öneme haiz işçilik alacaklarını geride bırakıp işten ayrılması hayatın olağan akışına aykırı olduğu, nitekim davacı tanıkları davacının zaman zaman işten kovulduğunu, sonra davalı ile anlaştığını söylediği,davacı ile davalı arasında sorun olduğu açık olup, iş aktinin davalı tarafından haklı neden olmaksızın sona erdirildiğinden kıdem ve ihbar tazminatının kabulüne, davacının evi ile iş yeri gerektiği, davacının evi ile iş yeri aynı yerde olduğundan, normal yaşamı ile iş yaşamı iç içe geçmiş olduğundan haftalık 45 saati aşan çalışmasının olmadığı bu nedenle fazla mesai alacak talebinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut uyuşmazlıkta iş akdinin kimin tarafından ne şekilde sona erdirildiği taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı işçi haklı neden olmaksızın davalı işveren tararfından işten çıkartıldığını iddia etmekte davalı işveren ise davacı işçinin istifa ederek iş akdini kendisinin sonlandırdığını savunmaktadır.Dinlenen davacı tanığı ... feshe ilişkin bilgi sahibi olmadığını söylemiş,diğer davacı tanığı ... nakli beyanda bulunmuştur.Yani her iki davacı tanığının da fesih bakımından görgüye dayalı bilgisi yoktur.Davalı tanıkları ise davacının işi kendisinin bıraktığını hatta işi bırakmadan önce aynı işi yerine yapacak olan kişiyi dahi kendisinin bulduğunu söylemişlerdir.
Dosyada mevcut davacının el yazısı ile kaleme aldığı ve imzasını taşıyan istifa belgesinde ”calışmakta olduğum ... No:12’de bulunan işyerinden kendi isteğim ile istifa ediyorum.”yazdığı işveren tarafından düzenlenen çıkış bildirgesinde,iş akdinin sona erme sebebi olarak istifa kodunun gösterildiği görülmektedir.
Davacı işçi her ne kadar istifanın kendisine yazdırılıp imzalatıldığını iddia etmiş ise de irade fesadı hususunda ispat külfeti bunu iddia edenin üzerinde olup,davacı işçi bu hususta ispata elverişli delil gösterememiştir.
Açıklanan delil durumuna göre yazılı haklı neden içermeyen istifaya değer verilerek davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin reddi gerekirken mahkemece yazılı gerekçe ile bu taleplerin kabulü hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.