9. Hukuk Dairesi 2017/13941 E. , 2020/406 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2017/13941 E. , 2020/406 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece karar gerekçesinde 30/10/2015 tarihli ek rapora itibar edilerek karar verildiği belirtilerek taleple bağlı olarak hüküm kurulmuş ise de davacının hakettiği miktarların gerekçede açıkça yazılmaması hatalıdır. Ayrıca hükme dayanak bilirkişi raporunda kıdem tazminatı tavanı dikkate alınmadan hesap yapılmıştır. Yapılan temyiz incelemesi sırasında dairemizce davacının işe başlatılmadığı tarih olan 06/08/2012 tarihi itibari ile kıdem tazminatı tavanı 3.033,08-TL olup kıdem tazminatının işe başlatılmamakla oluşan fesih tarihi itibari ile bu tavan üzerinden yapılan hesap sonucu davacının hakettiği kıdem tazminatının brüt 5.839,27-TL, net 5.804,24-TL, hakedilen ihbar tazminatının net 4.109,34-TL yıllık ücretli izin alacağının ise net 832,45-TL olduğunun anlaşılması karşısında ilerde açılması muhtemel ek davada bu miktarlar üzerinden işlem yapılacağı kabul edilerek gerekçedeki bu eksiklik ve rapordaki tavan hatası dairemizce bu şekilde giderildiğinden bu hususlar bozma sebebi yapılmamıştır.
3-Davacının hizmet akdi işe iade davası sonucunda işe başlatılmadığı 06/08/2012 tarihinde sona erdiğinden kıdem tazminatı faiz başlangıcının bu tarih olarak belirlenmesi gerekirken hükümde geçersiz kılınan fesih tarihinin yazılması hatalı olup bozma sebebi ise de bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK. nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Temyize konu kararın hüküm fıkrasına 1 numaralı bendinin çıkartılarak yerine
“1-Net 1.900,00 TL kıdem tazminatının iş akdinin fesh edildiği 06/08/2012 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 15/01/2020 günü oybirliği ile karar verildi.