9. Hukuk Dairesi 2016/13440 E. , 2020/194 K.

[İctihat]

9. Hukuk Dairesi 2016/13440 E. , 2020/194 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 02/07/2008 tarihinden iş akdini haklı nedenle feshettiği 31/03/2014 tarihine kadar davalıya ait iş yerinde demir pres ustası olarak çalıştığını, müvekkilinin aylık 1.350 TL net ücret aldığını, müvekkilinin ve diğer çalışanların dönem dönem farklı şirketlerde sigortalı gösterildiğini, söz konusu şirketlerin tümünün aynı kişilere ait olduğunu, aynı alanda faaliyet gösterdiklerini, müvekkilinin ve diğer çalışanların rızaları alınmaksızın değişik şirketler üzerinden sigortalı gösterildiklerini, müvekkilinin kesintisiz olarak aynı yerde çalışmaya devam ettiğini, bu nedenle davalı şirketin müvekkilinin tüm çalıştığı dönemlere ait işçilik alacaklarından sorumlu olduğunu, müvekkilinin fazla çalışma ücretlerinin, aylık ücretlerinin ve yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini, ayrıca belirsiz alacak davası açtıklarını iddia ederek, kıdem tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti ve ücret alacağı toplamı 6.500 TL nin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili şirkette ve müvekkili şirket ile organik bağ içerisinde bulunduğu diğer şirketlerde 02/11/2010-31/03/2014 tarihleri arasında çalıştığını, davacının her çalışma dönemi sonunda kendi iradesi ile istifa ederek işten ayrıldığını, bu dönemlere ilişkin kendisine senetler verildiğini, davacının müvekkili şirketi ibra ettiğini, davacının herhangi bir fazla çalışma alacağının bulunmadığını, müvekkili iş yerinde aylık 225 saatlik çalışma süresine uyulduğunu, ihtiyaç olması halinde fazla çalışma yaptırıldığını, bu durumunda bordrolarda yer aldığını, davacının herhangi bir yıllık izin alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi ek raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili, dava dilekçesinde davacının iki vardiya halinde çalıştığını belirterek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuş, Mahkemece davacının ayda normalde fiilen 195 saat çalışması gerektiği, bu çalışmanın 225 saate kadar olan kısmının ödenmediği görüşünü içeren bilirkişi raporuna itibarla fazla mesai alacağı hüküm altına alınmış ise de bilirkişi ek raporundaki düşünüş ve bu rapora itibarla fazla mesai ücretinin kabulü hatalıdır.
Fazla mesai, günlük 7,5 haftalık 45 saati saati aşan çalışma olup aylık ücretle çalışan davacı aylık 225 saatlik çalışma karşılığını sabit ücreti ile almaktadır. Davacı duruşmada açıkça 225 saati aşan çalışmaları karşılığının elden ödendiğini belirtmiştir. Davacının duruşmadaki açık beyanı karşısında davacının yaptığı fazla mesai karşılıklarının ödendiği kabul edilerek fazla mesai alacağı talebinin reddi gerekirken yerinde olmayan bilirkişi raporuna itibar edilerek kabulüne karar verilmesi isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.