1. sayfa (Toplam 1 sayfa)

11. Hukuk Dairesi 2016/9244 E. , 2018/1850 K.

Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
gönderen İctihat
11. Hukuk Dairesi 2016/9244 E. , 2018/1850 K.


'İçtihat Metni'


MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Hasımsız olarak görülen davada ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 03.05.2016 tarih ve 2015/1073-2016/385 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin arazi hazırlama ve hafriyat işleri yapmakta olup tacir sıfatı ile faaliyet gösterdiğini, muhasebe işlerini takip eden eski muhasebecisinden tüm ticari defter ve belgelerini yeni muhasebecisine teslim etmek üzere 07/11/2015 tarihinde müvekkilinin babasının teslim aldığını, tüm ticari defter ve belgelerin müvekkilinin babasına ait aracın bagajında bulunduğu sırada aracın evin önünden çalındığını, 08/11/2015 tarihinde aracın yanmış ve terk edilmiş halde bulunduğunu, aracın yanması sebebiyle bagajındaki ticari defter ve belgelerin zayi olduğunun anlaşıldığını ileri sürerek söz konusu ticari defter ve belgelerin zayi olması nedeniyle zayi belgesi verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacının talebe konu ticari defter ve belgelerin muhafaza edilmesi noktasında üzerine düşen yükümlülüklerini yerine getirmediği, ayrıca davacının talep tarihi itibari ile yüklü miktarda SGK ve vergi borçlarının bulunması ve hurda sayılabilecek aracın çalındığının iddia olunması bir bütün olarak değerlendirildiğinde davacının ticari defter ve belgelerin zayi olduğuna dair iddialarının hayatın olağan akışına aykırı ve şüpheli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 12.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.