11. Hukuk Dairesi 2016/13194 E. , 2018/54 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2016/13194 E. , 2018/54 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13.01.2016 tarih ve 2013/199 - 2016/15 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ve eşinin düğünlerinde takılan ziynet eşyalarının muhafazası için davalı bankadan kasa kiraladıklarını, müvekkilinin eşi ile sorun yaşadığı için babası vasıtasıyla davalı bankaya kendisinden başka hiç kimsenin kasayı açmasına izin verilmemesi ve bu konuda dikkatli olunması için 03/01/2012 tarihinde yazılı uyarıda bulunduğunu, buna rağmen tacir olan davalı bankanın sözleşmenin niteliğine ve özen sorumluluğunun ağırlaştırılmış olmasına rağmen en azından kira ve imza kartonuna göre kimlik kontrolü yapmayarak davacının zarara uğramasına sebep olduğunu ileri sürerek, dava tarihi itibari ile ziynetlerin TL karşılığının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin sorumlu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, iddia edilen altınlar konulurken davacının kasa dairesinde yalnız olduğu, ayrıca bu alanı gören kamera kaydının bulunmadığı, kasa dairesine inen banka görevlisinin ise davacının kasaya altın koyup koymadığını yahut ne miktarda koyduğunu görmediği, davacının kasayı altınları ilk koyduğunu iddia ettiği 02/08/2011 ve kasada altınların bulunmadığının görüldüğü 06/08/2014 tarihinde ziyaret ettiği, kasanın bu iki tarihten başka zamanda açıldığına ilişkin delil bulunmadığı, uygulamada kasa kiralayanın kimliği ile bankaya başvurduğu ve gerekli kontrollerin yapılıp imza alınarak kasanın ziyaret edildiği, bunun dışındaki üçüncü kişilerin kasa ziyaretinin mümkün olamayacağı, kiralık kasa için kiralayana birbirinin aynısı iki anahtar verildiği, ancak kasayı açmak için bu anahtarların tek başına yeterli olmayıp, sadece bankada bulunan ve 'kılavuz anahtar' olarak tabir edilen anahtarın da takılı olup aynı anda çevrilmesi sureti ile kasanın açılabileceği, kasanın davacı haricinde üçüncü kişilerce açılmasının mümkün olmadığı, davacı tarafça kasa anahtarlarından birinin iradesi dışında elinden çıktığı ve bu anahtarla altınların bankadan alınmaması için davacının babası tarafından dilekçe verildiği iddiası yönünden ise üçüncü kişi tarafından anahtar ele geçirilmiş olsa bile kimlik belgesi kontrolü yapılmadan kasanın açılmayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 08/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.