11. Hukuk Dairesi 2016/12194 E. , 2018/12 K.
Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
11. Hukuk Dairesi 2016/12194 E. , 2018/12 K.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... ... 5.Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15/12/2015 tarih ve 2014/2271-2015/1065 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı banka arasında 01.10.2009 tarihli kredi sözleşmesi imzalandığını ve müvekkilinin bu sözleşmeye istinaden kredi kullandığını, kredi kullanım sırasında müvekkilinden haksız olarak proje komisyonu adı altında 7.100,00 TL ve diğer masraflar adı altında 350,00 TL tahsil edildiğini, alınan bu ücretlerin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.000,00 TL’nin ödenme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında talebini 7.119,60 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili ile davacı arasında genel kredi sözleşmesi imzalandığını, sözleşmede ve sözleşmenin eki olan ticari kredi ödeme planında alınacak komisyon ve masraf miktarının belirtildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki ticari kredi sözleşmesinin imza tarihinin 01.10.2009 tarihi olduğu, bu durumda davaya konu ihtilafın 818 sayılı BK kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, buna göre kredi sözleşmesi ve ekinde yer alan taksitli ticari kredi ödeme planında miktarı belirtilerek komisyon ve masraf alınacağı hususunda mutabık kalındığı, bu masraf ve komisyon kesintisinin alınmasının 818 sayılı BK’nın ilgili hükümlerine aykırı olmadığı ve bu nedenle iade taleplerinin hukuken yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, taraflar arasındaki ticari kredi sözleşmesinin 6098 sayılı TBK’nın yürürlüğünden önce imzalanmış olmasına Bankacılık Kanunu’nun 144. maddesi ile Merkez Bankası’nın 2006/1 sayılı tebliğinin 4. maddesi uyarınca bankaların kredi müşterilerinden alacakları masraf kalemleri noktasında serbest bırakılmış olmalarına ve alınan masraflarında sözleşmenin eki sayılan kredi ödeme planında açıkça gösterilmiş olmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... ... 5.Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 15/12/2015 tarih ve 2014/2271-2015/1065 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkili ile davalı banka arasında 01.10.2009 tarihli kredi sözleşmesi imzalandığını ve müvekkilinin bu sözleşmeye istinaden kredi kullandığını, kredi kullanım sırasında müvekkilinden haksız olarak proje komisyonu adı altında 7.100,00 TL ve diğer masraflar adı altında 350,00 TL tahsil edildiğini, alınan bu ücretlerin hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.000,00 TL’nin ödenme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında talebini 7.119,60 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; müvekkili ile davacı arasında genel kredi sözleşmesi imzalandığını, sözleşmede ve sözleşmenin eki olan ticari kredi ödeme planında alınacak komisyon ve masraf miktarının belirtildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; taraflar arasındaki ticari kredi sözleşmesinin imza tarihinin 01.10.2009 tarihi olduğu, bu durumda davaya konu ihtilafın 818 sayılı BK kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, buna göre kredi sözleşmesi ve ekinde yer alan taksitli ticari kredi ödeme planında miktarı belirtilerek komisyon ve masraf alınacağı hususunda mutabık kalındığı, bu masraf ve komisyon kesintisinin alınmasının 818 sayılı BK’nın ilgili hükümlerine aykırı olmadığı ve bu nedenle iade taleplerinin hukuken yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, taraflar arasındaki ticari kredi sözleşmesinin 6098 sayılı TBK’nın yürürlüğünden önce imzalanmış olmasına Bankacılık Kanunu’nun 144. maddesi ile Merkez Bankası’nın 2006/1 sayılı tebliğinin 4. maddesi uyarınca bankaların kredi müşterilerinden alacakları masraf kalemleri noktasında serbest bırakılmış olmalarına ve alınan masraflarında sözleşmenin eki sayılan kredi ödeme planında açıkça gösterilmiş olmasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 08.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.