11. Hukuk Dairesi 2019/1375 E. , 2019/7979 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2019/1375 E. , 2019/7979 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : SAMSUN BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Samsun 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 22/02/2018 tarih ve 2017/204 E- 2018/81 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi'nce verilen 29/01/2019 tarih ve 2018/1699 E- 2019/100 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekilinin; müvekkilinin tescilli ‘’Aytaç’’ ibareli markaların sahibi olduğunu, davalının haksız olarak ‘’Aytaç’’ markasını hiç değiştirmeden ürettiği tavuk ürünlerinde kullandığını, davalı eylemlerinin SMK'nın 29. maddesi uyarınca marka hakkında tecavüz ettiğini ileri sürerek marka hakkında tecavüzün önlenmesini SMK'nın 29.maddesi uyarınca tecavüzün ortadan kaldırılmasını, mümkün değil ise haksız rekabet hükümlerine göre tecavüzün önlenmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; müvekkilinin iş yerinde ‘’Aytaç’’ marka ürün satmadığını, ambalajsız tavuk ürünlerini sattığını, marka hakkına tecavüz eyleminin olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; delil tespiti ve sonrasında alınan bilirkişi raporuna göre davacı şirketin TPMK nezdinde 2015/107/124 sırasında tescilli Aytaç Çiftlik Piliç ve 2011/57149 sırasında tescilli Aytaç Çiftlik isimli markaların sahibi olduğu, davacının üretmiş olduğu piliç ürünlerinde çiftlik piliç markasını aynen ürünlere basarak 3. kişilere satımını yaptığı, delil tespitinde bilgisine başvurulan 3. kişi Serkan Deveci'nin tespit mahallinde ele geçen taklit markayı davalıya ait işletmeden satın aldığını beyan ettiği ve davalıya ait tecavüze konu ürünlerinde yer aldığı faturayı ibraz ettiği, davalı eylemini marka hakkına tecavüz niteliğinde olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile, davalı tarafın davacı adına tescille Aytaç Markasını yapmış olduğu tecavüzün tespitine, davalının Aytaç Markasına yapmış olduğu tecavüzün durdurulmasına, davalının üretimini yaptığı ve davacının markasını taşıyan ürünlere el konulmasına verilmiş, karara karşı davalı vekili istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, dosya üzerinden yapılan istinaf incelemesinde; irsaliye fatura içeriğinden, davalıya ait Ozan Tavukçuluk adlı iş yerinden alındığı anlaşılan ve keşif sırasında Deveci market isimli işlerinde satışa hazır bulundurulduğu tespit edilen tavuk ürünleri üzerinde basılı olan etiket üzerinde yazılı marka ve logonun, davacı adına tescilli “aytaç çiftlik piliç” adlı marka ile ayırt edilemeyecek kadar kadar benzer olduğu, sahte olduğu tespit edilen bu ürünlerin orjinal olup olmadığının tüketiciler tarafından kolaylıkla anlaşılamayacağının bilirkişi raporu ile tespit edilmiş olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 09/12/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.