11. Hukuk Dairesi 2017/1172 E. , 2019/4 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2017/1172 E. , 2019/4 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/04/2015 tarih ve 2012/609-2015/196 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili idarenin ... 99 ekmeklik buğday tohumu üretimi ve pazarlama hakkının inhisarı lisans hakkı sahibi olduğunu, davalının koruma altındaki bu ürünü üretip satarak müvekkilinin hakkına tecavüz ettiğini ileri sürerek, piyasaya sürülen 1.708.500 kg tohumluk miktarı üzerinden hesaplanan şimdilik 46.590,80 TL üretim hakkı tazminat bedelinin dava tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, lisans sözleşmesinin inhisari olmadığını, müvekkili şirketin alınan izin kapsamında üretim yaptığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ıslahçı hakkının sahibinin ... Akdeniz Tarımsal Araştırmalar Enstitüsü Müdürlüğü olduğu, bu hak üzerinden ..'e lisans hakkı verildiği, bu lisans hakkının inhisarı lisans olduğu, davalının lisans hakkına tecavüz ettiği, koruma altındaki çeşidi ürettiği ve sattığı, satış miktarının 1.708.500 kg. olduğu, bu satış miktarının %3 ünü talep etme yetkisinin...'de olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulü ile 45.772,69 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, davalının zamanaşımı def'inin yargılamanın 18/03/2014 tarihli ilk celsesinde reddedilmiş, davacının izinsiz üretimi, ... Gıda Tarım Laboratuvarının dosyada bulunan 20/03/2012 tarihli cevabi yazısıyla öğrendiğini ileri sürmesi ve bu iddianın aksinin davalı yanca ispatlanamamış, davanın da 12/12/2012 tarihinde ve 5042 sayılı Islahçı Hakları Kanunu'nun 65. maddesinde gösterilen süre içinde açıldığının anlaşılmış olmasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 2.311,73 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 02/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.