11. Hukuk Dairesi 2019/2054 E. , 2020/14 K.

[İctihat]

11. Hukuk Dairesi 2019/2054 E. , 2020/14 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 23. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 13. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14/06/2017 tarih ve 2015/1293 E- 2017/454 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi'nce verilen 07/03/2019 tarih ve 2017/1639 E- 2019/320 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, TOKİ tarafından dava dışı bir adi ortaklığa ihale edilen spor salonu inşaatının müvekkili tarafından İnşaat All Risk Sigorta Poliçesi ile teminat altına alındığını, spor salonunun çatısının yapılması sırasında göçme meydana geldiğini ve hasar oluştuğunu, tespit edilen hasar tutarının sigortalı şirkete ödendiğini, ekspertiz raporu ve yapılan delil tespitiyle, hasarın, davalı şirket tarafından satılan çatı makaslarının yetersiz malzemeden imal edilmesinden kaynaklandığının tespit edildiğini, meydana gelen zarardan davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek, 66.424,00 TL’nin ödemenin yapıldığı 18.08.2014 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davacı yanın, spor salonu inşaatında meydana gelen çökmenin, davalı yanca üretilerek, sigortalı adi ortaklığa satılan NPU 160 profilinin standartlara uygun olmamasından kaynaklandığını ispat edemediği, kazanın meydana gelmesinde davalıya atfı kabil bir kusur tespit edilemediği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK'nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, istek halinde aşağıda yazılı 1.080.60 TL harcın temyiz eden davacıya iadesine, 06/01/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.