1. sayfa (Toplam 1 sayfa)

13. Hukuk Dairesi 2016/19321 E. , 2018/2806 K.

Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
gönderen İctihat
13. Hukuk Dairesi 2016/19321 E. , 2018/2806 K.


'İçtihat Metni'


Sağlık Bakanlığı (Türkiye Kamu Hasteneleri Kurumu) vekili avukat ... ile ... İnş. Tem. Hiz. Gıda Nak. Tur. Güv. San. Tic. Ltd. Şti. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 17/06/2015 gün ve 2014/440-2015/278 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Davacı, davalı yüklenici ile imzalan hizmet alım sözleşmesi kapsamında davalı yüklenici nezdinde çalışan dava dışı işçi tarafından açılan dava ve bu dava sonucu hükmedilen bedele yönelik başlatılan icra takibi nedeniyle 2.032,49 TL ödeme yapıldığını, davalı ile imzalanan sözleşme ve eki niteliğinde olan teknik şartname gereğince dava dışı işçiye yapılan ödemelerin davalı yüklenicinin sorumluluğunda olduğunun kararlaştırıldığını ileri sürerek, dava dışı işçiye ödenen 2.032,49 TL’nın ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, 17.6.2015 tarihli kararında davanın kabulü ile 2.032,49 TL’nın ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle, miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 07/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.