13. Hukuk Dairesi 2016/25400 E. , 2019/7427 K.

[İctihat]

13. Hukuk Dairesi 2016/25400 E. , 2019/7427 K.


'İçtihat Metni'

... vekili avukat ... ile T.C ... Toplu Konut İdaresi vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 4. Tüketici Mahkemesinden verilen 01/06/2016 tarih ve 2015/566-2016/753 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, geç teslim nedeni ile 7809,00 TL kira tazinatının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 7409,00 TL'nin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazla istenen 400,00 TL'nin reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK'nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2190,00 TL'ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Somut olayda temyize konu kısım 400,00 TL olup karar tarihi itibariyle 2190,00 TL'yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 9/06/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.