14. Hukuk Dairesi 2016/859 E. , 2018/8123 K.
Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
14. Hukuk Dairesi 2016/859 E. , 2018/8123 K.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 06.02.2013 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16.10.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin 808 (yeni 173 ada 17) parsel sayılı taşınmazı lehine geçit hakkı kurulmasını talep ve dava etmiştir.
Davalılar ... ve ... vekili, davacının taşınmazının kadastral yola cepheli olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalılar ... ile ... yönünden davanın kabulü ile 808 (yeni 173 ada 17) parsel sayılı taşınmaz lehine 809 (yeni 173 ada 13) parsel sayılı taşınmaz aleyhine geçit hakkı kurulmasına, diğer davalılar yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar ... ile ... vekili temyiz etmiştir.
Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine 'mutlak geçit ihtiyacı' veya 'geçit yoksunluğu', ikincisine de 'nispi geçit ihtiyacı' ya da 'geçit yetersizliği' denilmektedir.
Somut olayda; davacıya ait 808 (yeni 173 ada 17) parsel sayılı taşınmazın kadastral yola cephesi olduğu, dolayısıyla geçit ihtiyacı bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken yola cephesi bulunan ve geçit ihtiyacı bulunmayan taşınmaz yararına geçit hakkı kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle bir kısım davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin yatırılan harcın iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 06.02.2013 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 16.10.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin 808 (yeni 173 ada 17) parsel sayılı taşınmazı lehine geçit hakkı kurulmasını talep ve dava etmiştir.
Davalılar ... ve ... vekili, davacının taşınmazının kadastral yola cepheli olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalılar ... ile ... yönünden davanın kabulü ile 808 (yeni 173 ada 17) parsel sayılı taşınmaz lehine 809 (yeni 173 ada 13) parsel sayılı taşınmaz aleyhine geçit hakkı kurulmasına, diğer davalılar yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar ... ile ... vekili temyiz etmiştir.
Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine 'mutlak geçit ihtiyacı' veya 'geçit yoksunluğu', ikincisine de 'nispi geçit ihtiyacı' ya da 'geçit yetersizliği' denilmektedir.
Somut olayda; davacıya ait 808 (yeni 173 ada 17) parsel sayılı taşınmazın kadastral yola cephesi olduğu, dolayısıyla geçit ihtiyacı bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bu nedenle mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken yola cephesi bulunan ve geçit ihtiyacı bulunmayan taşınmaz yararına geçit hakkı kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle bir kısım davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin yatırılan harcın iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.