17. Hukuk Dairesi 2017/4294 E. , 2018/8207 K.

[İctihat]

17. Hukuk Dairesi 2017/4294 E. , 2018/8207 K.


'İçtihat Metni'

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R

Davacılar vekili, davalı ... şirketine zorunlu mali mesuliyet sigortası ile sigortalı olan, dava dışı ...'nun sevk ve idaresindeki ...plakalı aracın kaza yapması sonucu davacılar ... ve ...'ın oğulları olan ...'ın vefat ettiğini belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile davacı ... için 1.000,00 TL, davacı ... için 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının(poliçe limiti ile sınırlı olmak üzere) dava tarihinden itibaren işleyecek değişen oranlarda avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanan delillere göre, davalı ...Ş.'ye yönelik maddi tazminat davasının feragat nedeni ile reddine, karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından sadece feragat harcı yönünden temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasında kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
HMK'nun 326. (HUMK 417.) maddesi gereğince yargılama giderleri davada haksız çıkan tarafa yükletilir. Davanın reddi halinde hüküm altına alınması gerekli harç, maktu harç olup, feraga nedeniyle davanın reddinde de bu kural
geçerlidir. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 22. maddesi ve aynı Kanunda belirtilen 1 nolu harçlar tarifesi uyarınca davadan feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmesi halinde alınması gereken maktu karar ve ilam harcına 2/3 oranında hükmedilmesi gerektiği ve aynı Kanun'un 31. maddesinde ise peşin alınan karar ve ilam harcının işin hitamında ödenmesi gerekenden fazla olduğu anlaşıldığı takdirde fazla olan kısmın istek üzerine geri verileceği hükme bağlanmıştır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan harçlar tarifesinde gösterilen maktu red harcının 2/3'ü oranında harcın davacıdan alınmasına, peşin yatırılan harcın iadesine karar verilmek gerekirken, yazılı şekilde nispi harç hesabı yapılarak bakiye harcın tahsiline karar verilmesi doğru değil ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK'nin geçiçi 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK'nin 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. bendinin tamamen silinerek yerine; “Peşin alınan 25,20 TL harcın 492 sayılı Harçlar Yasası'nın 22 ve 31. maddeleri de gözönünde bulundurularak 29,20 TL maktu harçtan mahsubu ile bakiye 4,00 TL harcın davacıdan alınarak, hazineye irat kaydına”, ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 25/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.