19. Hukuk Dairesi 2016/15477 E. , 2018/400 K.
Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
19. Hukuk Dairesi 2016/15477 E. , 2018/400 K.
'İçtihat Metni'
Davacı ... A.Ş. vek. Av. ... ile davalı ... aralarındaki itirazın iptali davası hakkında ... 1.Tüketici Mahkemesi'nden verilen 14.04.2016 gün ve 2016/15 E. - 2016/544 K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun HUMK 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190 TL’dir.
Dava konusu miktar 15.693,04 TL , davanın kabul edilen miktarı 14.295,36 TL olup, temyize konu edilen miktarın 1.397,68 TL olması nedeniyle 14.04.2016 tarihli karar davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde davacıya iadesine, 05/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
'İçtihat Metni'
Davacı ... A.Ş. vek. Av. ... ile davalı ... aralarındaki itirazın iptali davası hakkında ... 1.Tüketici Mahkemesi'nden verilen 14.04.2016 gün ve 2016/15 E. - 2016/544 K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun HUMK 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.190 TL’dir.
Dava konusu miktar 15.693,04 TL , davanın kabul edilen miktarı 14.295,36 TL olup, temyize konu edilen miktarın 1.397,68 TL olması nedeniyle 14.04.2016 tarihli karar davacı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, peşin harcın istek halinde davacıya iadesine, 05/02/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.