20. Hukuk Dairesi 2019/6226 E. , 2020/739 K.
Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
20. Hukuk Dairesi 2019/6226 E. , 2020/739 K.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada Tarsus 1. Sulh Hukuk ve Sivas 2. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 4721 sayılı TMK'nın 405. maddesi uyarınca vasi atanmasına ilişkindir.
Tarsus 1. Sulh Hukuk Mahkemesince kısıtlı adayının MERNİS adresinin “...olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Sivas 2. Sulh Hukuk Mahkemesince kısıtlı adayının yerleşim yeri adresinin ...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.” Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Yine aynı Kanunun 22. maddesi uyarınca 'Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmaz.”
Her ne kadar TMK’nın 22. maddesinde bakım kurumuna konulmanın yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmayacağı düzenlenmişse de; dosya kapsamından % 90 oranında engelli, ilgilenecek kimsesi olmayan, 3 yaşından itibaren kurum bakımında olan kısıtlı adayının, 2012 yılından itibaren Özel Özgem Özürlü Bakım Merkezinde kaldığı ve bakım ve gözetiminin sürekli olarak bakım evinde gerçekleştirildiği ve dolayısıyla bakım evinde sürekli yerleşmek amacıyla bulunduğu anlaşıldığından uyuşmazlığın Tarsus 1. Sulh Hukuk Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Tarsus 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 13/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada Tarsus 1. Sulh Hukuk ve Sivas 2. Sulh Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, 4721 sayılı TMK'nın 405. maddesi uyarınca vasi atanmasına ilişkindir.
Tarsus 1. Sulh Hukuk Mahkemesince kısıtlı adayının MERNİS adresinin “...olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Sivas 2. Sulh Hukuk Mahkemesince kısıtlı adayının yerleşim yeri adresinin ...” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir.
Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.” Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Yine aynı Kanunun 22. maddesi uyarınca 'Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmaz.”
Her ne kadar TMK’nın 22. maddesinde bakım kurumuna konulmanın yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmayacağı düzenlenmişse de; dosya kapsamından % 90 oranında engelli, ilgilenecek kimsesi olmayan, 3 yaşından itibaren kurum bakımında olan kısıtlı adayının, 2012 yılından itibaren Özel Özgem Özürlü Bakım Merkezinde kaldığı ve bakım ve gözetiminin sürekli olarak bakım evinde gerçekleştirildiği ve dolayısıyla bakım evinde sürekli yerleşmek amacıyla bulunduğu anlaşıldığından uyuşmazlığın Tarsus 1. Sulh Hukuk Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince Tarsus 1. Sulh Hukuk Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 13/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.