22. Hukuk Dairesi 2017/26210 E. , 2018/27449 K.

[İctihat]

22. Hukuk Dairesi 2017/26210 E. , 2018/27449 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin talep etmesine rağmen yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, bu nedenle iş akdinin müvekkili tarafından haklı nedenle feshedildiğini beyanla kıdem tazminatı ve yıllık izin alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, husumet itirazında bulunarak, ihale alan şirketlerin işçileri hangi şartlarla çalıştırdıklarına dair müdahalelerinin bulunmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta, Mahkemece davacının hak etmesine rağmen Anayasal bir hak olan izin hakkının işverence kullandırılmaması davacı yönünden haklı fesih nedeni kabul edilmiştir.Yıllık ücretli izin anayasal bir haktır. İşçi talep ettiğinde de yönetim hakkı kapsamında işverenin öngöreceği zamanda kullandırılması gerekir. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 60. maddesi ve izin yönetmeliği hükümlerine göre izin isteğinin bir ay önceden işverene bildirilmesi, işverenin işin durumuna göre izin dönemini belirleyeceği, kısaca izin verilmesi ve kullandırılmasının işverenin yönetim hakkı kapsamında olduğu açıktır. Dosya içeriğinde davacının hizmet süresi uyarınca toplam 28 gün yıllık izni hakkı olduğu, bu izinlerini kullanmak için davalı işverene herhangi bir başvurusunun bulunmadığı anlaşılmaktadır. Davacı işçi tarafından yıllık izin talep edildiği halde işveren tarafından yıllık izin kullandırılmadığına dair davacının ispatı bulunmamaktadır. Bu hali ile işverenin yönetim hakkını kötüye kullandığı söylenemeyeceğinden davacının iş sözleşmesini fesh etmekte haklı nedeni olmadığı gözetilerek kıdem tazminatna yönelik talebin reddi gerekirken hatalı değerlendirme ile kabulü bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.