22. Hukuk Dairesi 2015/32137 E. , 2018/11725 K.
Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
22. Hukuk Dairesi 2015/32137 E. , 2018/11725 K.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, ücret alacakları ödenmediğinden iş akdini haklı nedenle sona erdirdiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile ücret ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda üret ve yıllık izin ücreti dava tarihinden sonra ödendiğinden bu alacaklar hakkında karar verilmesine yer olmadığına, kıdem tazminatının ise kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık kıdem tazminatı hesabına esas alınan giydirilmiş ücret konusundadır.
Kural olarak ücretin miktarı ve ekleri gibi konularda ispat yükü işçidedir. Giydirilmiş ücretin tespitinde, 4857 sayılı Kanun'un 32. maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler dikkate alınır.
Somut olayda, davacı davalı işyerinde 24.11.2008 – 01.09.2014 tarihleri arasında ambalaj işçisi olarak çalışmıştır. İşverence düzenlenen 2014 yılı yemek maliyetleri başlıklı belgede kişi başı yemek ücretinin aylık 79,82 TL, 2013 yılı servis maliyeti başlıklı belgede tek kişi yol ücreti aylık 51,09 TL olarak belirlenmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise minibüsçüler odası ve kebapçılar ve lokantacılar odası tarifeleri gereğince yol ve yemek ücretinin hesap edildiği belirtilerek yol yardımının günlük ortalama 3,5 TL olabileceği, yemek yardımının da günde 10,5 TL olabileceği belirtilerek giydirilmiş ücret tespit edilmiştir. Ancak dosya içerisinde bilirkişi raporunda bahsi geçen oda tarifeleri yer almadığı gibi mahkemece de araştırma yapılmadan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmiştir. İlgili kuruluşlardan, emsal işyerlerinden işyerinin niteliği ve davacının çalışma dönemi de belirtilerek fesih tarihindeki yol ve yemek bedelinin ne kadar olduğu sorulmalı, dosyadaki diğer delillerle birlikte değerlendirilerek kıdem tazminatı hesaplamaya esas giydirilmiş ücret belirlenmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, ücret alacakları ödenmediğinden iş akdini haklı nedenle sona erdirdiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile ücret ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda üret ve yıllık izin ücreti dava tarihinden sonra ödendiğinden bu alacaklar hakkında karar verilmesine yer olmadığına, kıdem tazminatının ise kabulüne karar verilmiştir.
Karar, süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık kıdem tazminatı hesabına esas alınan giydirilmiş ücret konusundadır.
Kural olarak ücretin miktarı ve ekleri gibi konularda ispat yükü işçidedir. Giydirilmiş ücretin tespitinde, 4857 sayılı Kanun'un 32. maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler dikkate alınır.
Somut olayda, davacı davalı işyerinde 24.11.2008 – 01.09.2014 tarihleri arasında ambalaj işçisi olarak çalışmıştır. İşverence düzenlenen 2014 yılı yemek maliyetleri başlıklı belgede kişi başı yemek ücretinin aylık 79,82 TL, 2013 yılı servis maliyeti başlıklı belgede tek kişi yol ücreti aylık 51,09 TL olarak belirlenmiş, hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise minibüsçüler odası ve kebapçılar ve lokantacılar odası tarifeleri gereğince yol ve yemek ücretinin hesap edildiği belirtilerek yol yardımının günlük ortalama 3,5 TL olabileceği, yemek yardımının da günde 10,5 TL olabileceği belirtilerek giydirilmiş ücret tespit edilmiştir. Ancak dosya içerisinde bilirkişi raporunda bahsi geçen oda tarifeleri yer almadığı gibi mahkemece de araştırma yapılmadan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmiştir. İlgili kuruluşlardan, emsal işyerlerinden işyerinin niteliği ve davacının çalışma dönemi de belirtilerek fesih tarihindeki yol ve yemek bedelinin ne kadar olduğu sorulmalı, dosyadaki diğer delillerle birlikte değerlendirilerek kıdem tazminatı hesaplamaya esas giydirilmiş ücret belirlenmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.05.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.