1. sayfa (Toplam 1 sayfa)

22. Hukuk Dairesi 2018/15741 E. , 2019/11306 K.

Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
gönderen İctihat
22. Hukuk Dairesi 2018/15741 E. , 2019/11306 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dava, işçilik alacakları istemine ilişkin olup, Mahkemece davanın kabulüne dair verilen hükmün Dairemizin 23.05.2016 tarihli, 2015/7748 esas 2016/14732 karar sayılı bozma ilamı ile bozulduğu anlaşılmıştır.
02.07.2012 gününde kabul edilip 05.07.2012 günlü Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un 40. maddesi gereğince 5521 sayılı Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile 'Bölge Adliye Mahkemelerinin 5235 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi uyarınca Resmi Gazete'de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, Yargıtay'ın bozma kararlarına karşı verilen direnme kararının temyizi halinde dava dosyası, önce kararı veren daireye gönderilir. Direnme kararları daireler tarafından öncelikle incelenir. Kararı veren daire, direnmeyi yerinde görürse kararı düzeltir; yerinde görmezse talebi on gün içinde Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na iletir.' şeklinde düzenleme getirilmiştir.
Dairemizin 23.05.2016 tarihli, 2015/7748 esas 2016/14732 karar sayılı bozma ilamında, “ .. somut olay bakımından davacının fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları haricindeki talepleri belirsiz alacak davasının konusunu oluşturamayacağından sözkonusu taleplere yönelik davanın hukuki yarar yokluğundan reddine karar verilmesi gerekirken, esasa girilerek bu taleplerin kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.” gerekçesi ile ve ayrıca “..öte yandan dava konusu alacakların nitelik ve miktarları açıkça belirtilmeden hüküm tesisi hatalıdır. Dava ve talep konusu her bir alacak hakkında karar verilerek sonuca gidilmesi gerekir.” gerekçeleri ile iki ayrı bozma sebebine yer verilmiştir. Mahkemece 02.03.2017 tarihli celsede, bozma ilamına uyulmasına karar verilmiştir. Ancak gerekçeli kararda bozma ilamının 3. bendinde yer alan bozma sebebine uygun karar verilmekle birlikte 2 no.lu bentte yer alan ve uyuşmazlık konusu alacaklardan “fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacakları dışındaki alacak kalemlerinin belirsiz alacak davasına konu edilemeyeceğinden hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddine karar verilmesi gerektiği” hususundaki bozma sebebine uyulmadığı; bozma kapsamında bulunan ikramiye alacağına yönelik talebin belirsiz alacak davasına konu olabileceği gerekçesi ile kabul edildiği, yıllık izin ücreti alacağına yönelik talebin “hukuki yarar yokluğu” gerekçesi ile değil esastan reddedildiği, talep konusu giyim yardımı alacağı hakkında ise herhangi bir hüküm kurulmadığı anlaşılmaktadır. Bu şekilde İlk Derece Mahkemesince, eylemli olarak Dairemiz bozma ilamına karşı direnildiği anlaşılmaktadır.
Karar, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, 5521 sayılı Kanun'a 6352 sayılı Kanun'un 40. maddesi ile eklenen Ek 2. maddesi gereğince Dairemizce yapılan incelemede Dairemizin anılan kararının 2 nolu bendinde yer alan bozma sebebinin usul ve kanuna uygun olduğu anlaşıldığından, ayrıca bozma ilamına uyma kararı veren mahkemece artık bundan dönülüp direnme kararı verilemeyeceğinden, dosyanın temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple dosyanın YARGITAY HUKUK GENEL KURULUNA GÖNDERİLMESİNE, 21.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.