22. Hukuk Dairesi 2016/17872 E. , 2019/9965 K.
Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
22. Hukuk Dairesi 2016/17872 E. , 2019/9965 K.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili davacının, davalı şirkete ait işyerinde 05.08.2005-22.05.2012 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı alacaklarının ödenmediğini, davacının işyerinde asgari ücretle 07.00-21.00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışmaları karşılığı herhangi bir ödeme yapılmadığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, dini ve milli bayramlarda da çalıştığını ancak karşılıklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, hafta tatili ücreti, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yol ve yemek bedeli, aile ve çocuk yardım bedeli, ödenemyen bir aylık ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının müvekkili şirkette 01.05.2008 tarihinden itibaren çalıştığını, 2012 yılının mayıs ayında henüz sırası gelmemiş bir tahsilat makbuz koçanını işverenin bilgisi ve rızası dışında alarak müşterilere harici satışlar yaptığının tespit edildiğini, bunun güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunu, davacı hakkında Cumhuriyet Savcılığı’na suç duyurusunda bulunduklarını, bunun üzerine devamsızlık yapan davacı hakkında tutanak tutulduğunu ve bu konuda davacıya gönderilen ihtarnameye cevap vermemesi üzerine iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece tanıklar dinlenilmiş ve neticesinde toplanan delillere, tanık beyanlarına ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, yasal süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde ve hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı, çalışmış ise bu alacak taleplerine ilişkin işverence ödenmemiş karşılığının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Aynı esaslar ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı ve hafta tatili çalışma alacağı için de geçerlidir.
Somut olayda, Mahkemece, davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilerek davacının fazla çalışma yaptığı, ulusal bayram genel tatil günlerinde ve hafta tatillerinde de çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak varılan bu sonuç Dairemizin yerleşik içtihatlarıyla konu gerekçeleri ile örtüşmemektedir. Zira dinlenen davacı tanıklarının davalı işyerinde çalışan veya çalışması bulunan kişiler değildir. Dolayısıyla davacının, davalı işyerindeki çalışmasına ilişkin görgüye dayalı tanık anlatımları bulunmamaktadır. Buna rağmen işyerinde çalışması bulunmayan tanıkların anlatımlarına itibar edilerek uyuşmazlık konusu alacakların hüküm altına alınması isabetli olmamıştır. Mahkemece, davacı tarafından usulü dairesinde ve yöntemince ıspat edilemeyen, fazla çalışma alacağı, ulusal bayram ve genel tatil alacağı ile hafta tatili alacakları konusundaki taleplerin reddine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili davacının, davalı şirkete ait işyerinde 05.08.2005-22.05.2012 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini, kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı alacaklarının ödenmediğini, davacının işyerinde asgari ücretle 07.00-21.00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışmaları karşılığı herhangi bir ödeme yapılmadığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, dini ve milli bayramlarda da çalıştığını ancak karşılıklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, hafta tatili ücreti, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, yol ve yemek bedeli, aile ve çocuk yardım bedeli, ödenemyen bir aylık ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davacının müvekkili şirkette 01.05.2008 tarihinden itibaren çalıştığını, 2012 yılının mayıs ayında henüz sırası gelmemiş bir tahsilat makbuz koçanını işverenin bilgisi ve rızası dışında alarak müşterilere harici satışlar yaptığının tespit edildiğini, bunun güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğunu, davacı hakkında Cumhuriyet Savcılığı’na suç duyurusunda bulunduklarını, bunun üzerine devamsızlık yapan davacı hakkında tutanak tutulduğunu ve bu konuda davacıya gönderilen ihtarnameye cevap vermemesi üzerine iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini beyan ederek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece tanıklar dinlenilmiş ve neticesinde toplanan delillere, tanık beyanlarına ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, yasal süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde ve hafta tatillerinde çalışıp çalışmadığı, çalışmış ise bu alacak taleplerine ilişkin işverence ödenmemiş karşılığının bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Aynı esaslar ulusal bayram ve genel tatil ücret alacağı ve hafta tatili çalışma alacağı için de geçerlidir.
Somut olayda, Mahkemece, davacı tanıklarının beyanlarına itibar edilerek davacının fazla çalışma yaptığı, ulusal bayram genel tatil günlerinde ve hafta tatillerinde de çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak varılan bu sonuç Dairemizin yerleşik içtihatlarıyla konu gerekçeleri ile örtüşmemektedir. Zira dinlenen davacı tanıklarının davalı işyerinde çalışan veya çalışması bulunan kişiler değildir. Dolayısıyla davacının, davalı işyerindeki çalışmasına ilişkin görgüye dayalı tanık anlatımları bulunmamaktadır. Buna rağmen işyerinde çalışması bulunmayan tanıkların anlatımlarına itibar edilerek uyuşmazlık konusu alacakların hüküm altına alınması isabetli olmamıştır. Mahkemece, davacı tarafından usulü dairesinde ve yöntemince ıspat edilemeyen, fazla çalışma alacağı, ulusal bayram ve genel tatil alacağı ile hafta tatili alacakları konusundaki taleplerin reddine karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.