1. sayfa (Toplam 1 sayfa)

22. Hukuk Dairesi 2020/1640 E. , 2020/7205 K.

Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
gönderen İctihat
22. Hukuk Dairesi 2020/1640 E. , 2020/7205 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili, müvekkilinin davalı Bakanlık işyerinde diğer davalı işveren nezdinde çalıştığını, iş sözleşmesini ücretleri ödenmediği gerekçesi ile haklı nedenle feshettiğini beyanla kıdem tazminatı, fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalı Bakanlık vekili, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, müvekkilinin ihale makamı olduğunu ve diğer davalı ile aralarında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Şirket ise davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf temyizi üzerine Dairemizin 16.05.2019 tarih 2016/12789 Esas ve 2019/10790 Karar sayılı ilamı ile davalının tüm davacının sair temyiz itirazlarının reddine karar verilerek davalı şirketin zamanaşımı savunmasında bulunmamasına karşın davalı bakanlığın zamanaşımı savunmasından faydalandırılmasının hatalı olduğu ve fazla çalışmadan yapılan %50 takdiri indirimin fahiş olduğu gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemenin 12.12.2019 tarihli kararı ile bozmaya; 6098 sayılı TBK döneminde doğan fazla çalışma alacağının zamanaşımı savunmasının değerlendirilmesi yönünden direnilmesine, diğer hususlarda uyulmasına karar verilmiştir.
Karar davalı Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilince temyiz edilmiştir.
02.07.2012 gününde kabul edilip 05.07.2012 günlü Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yayın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun'un 40. maddesi gereğince 5521 sayılı Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi ile 'Bölge adliye mahkemelerinin 5235 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi uyarınca Resmi Gazete'de ilan edilecek göreve başlama tarihine kadar, Yargıtay'ın bozma kararlarına karşı verilen direnme kararının temyizi halinde dava dosyası, önce kararı veren daireye gönderilir. Direnme kararları daireler tarafından öncelikle incelenir. Kararı veren daire, direnmeyi yerinde görürse kararı düzeltir; yerinde görmezse talebi on gün içinde Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na iletir.' şeklinde düzenleme getirilmiştir.
Açıklanan sebeple kararı öncelikle inceleme görevinin Dairemize ait olduğu ancak Mahkemenin direndiği noktadan lehine bozma yapılan davacı tarafın direnme kararını temyiz etmediği, hükmü temyiz eden davalı Bakanlığın ise hak alanını ilgilendiren bir durum olmadığı anlaşılmak ile temyiz edenin sıfatına göre sadece davalının temyiz isteminin incelenmesi gerektiğine karar verilmiştir.
Dava dosyası için, Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle temyiz edenin sıfatına göre, davalı Bakanlığın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece, Dairemizce yapılan bozma ilamı öncesi fazla çalışma alacağı brüt 15.099,72 TL olarak hesaplanmış ve %50 indirimli miktarının brüt 7.524,86 TL olduğu kabul edilmiştir. Ayrıca ıslaha karşı bulunulan Bakanlık savunması nedeniyle zamanaşımına uğramayan dava dilekçesinde talep edilen 50,00 TL fazla çalışma tutarı bulunmaktadır. Hesaplama davalı Bakanlık aleyhine sadece takdiri indirimin fahiş olması sebebiyle bozulmuştur. Mahkemece %30 oranında indirim yapılarak ıslaha karşı yapılan zamanaşımı savunmasından etkilenmeyen tutar eklendiğinde kısa kararda fazla çalışmadan davalı Bakanlığın sorumlu olduğu miktar brüt 10.626,80 TL olarak açıklanmış; gerekçeli kararın hüküm fıkrasında brüt 15.927,11 TL olarak belirtilmiş ve kısa karar paraflanmış, kararın gerekçesinde ise brüt 10.557,11 TL olarak ifade edilmiştir.
Mahkemece fazla çalışma alacağından davalı bakanlığın sorumlu olduğu miktarın infazda tereddüt uyandırmayacak ve kısa karar ile gerekçeli karar ve hüküm fıkrası arasında çelişki oluşturmayacak ve gerçeğe uygun şekilde açıklanması zorunludur. Açıklanan sebeple yeniden değerlendirme yapılarak davalı Bakanlığın fazla çalışma alacağından sorumlu olduğu miktar belirlenmeli ve sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Mahkemece anılan yön gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 18/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.