22. Hukuk Dairesi 2016/32906 E. , 2020/2157 K.
Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
22. Hukuk Dairesi 2016/32906 E. , 2020/2157 K.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 11/02/2020 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat ... ile karşı taraf adına vekili Avukat... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Mahkemece tanık beyanlarına istinaden davacının haftada 18 saat fazla çalışması bulunduğu kabul edilerek alacağın hesaplandığı bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulmuş ise de, karar bu yönü itibariyle dosya içeriğine uygun düşmemektedir.
Somut uyuşmazlıkta, tüm dosya kapsamı, yapılan işin niteliği ve tanık beyanlarına göre davacının haftanın altı günü bir saat ara dinlenmesi ile günde 10 saat çalıştığı anlaşılmaktadır. Belirtilen çalışma düzenine göre davacının haftada 9 saat fazla çalışması bulunduğu kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı belirlenmeli, uygun bir indirim suretiyle hüküm kurulmalıdır.
3-Somut uyuşmazlıkta, davalı vekilinin kanuni süresi içinde ıslaha karşı zamanaşımı defini ileri sürmesine karşın bu hususun dikkate alınmaması da isabetsizdir.
4-Dosya kapsamında mevcut ücret bordrolarına göre davacının son ücretinin asgari ücret düzeyinin üzerinde ve net 1.700,00 TL olduğu görülmektedir. Davacının ücret düzeyinin bordroda gösterilenden yüksek olduğu hususu davacı tarafından kanıtlanamamasına karşın mahkemece davacının son ücretinin net 1.800,00 TL olarak kabul edilmesi hatalıdır.
5-Mahkemece, 01/01/2014 ilâ 02/06/2014 tarihleri arasındaki dönem 22 hafta olmasına karşın, hükme esas alınan bilirkişi raporuna itibarla belirtilen dönemin 25 hafta olarak kabul edilmesi de doğru değildir.
6-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma ücreti hesaplanırken, davacının yıllık ücretli izin hakkını kullandığı günler ile çalışılmayan ulusal bayram ve genel tatil günlerinin hesaplamada dışlanılması gerekirken, bu hususun gözetilmemesi suretiyle hüküm kurulması da isabetsizdir.
7-Somut uyuşmazlıkta giydirilmiş ücret tutarı belirlenirken işverence temin edilen yemek yardımı karşılığı olarak günlük 12,00 TL çıplak ücrete ilâve edilmiş ise de bu konuda yapılan araştırma yetersizdir.
İşveren tarafından yemek yardımının işçi başına düşen günlük maliyetinin 1,89 TL olduğu belirtilerek kabul edilen yemek yardımı tutarına itiraz edilmiştir.
Mahkemece giydirilmiş ücrete ilave edilecek yemek bedelinin belirlenebilmesi için gerekli araştırma yapılmalı, işyerinde davacıya temin edilen yemeğin niteliği tespit edilmeli, bu hususta öncelikle tarafların beyanı alınmalı ve ihtilaf durumunda gerekirse tanıkların yeniden beyanı alınmalı, işverence ibraz edilen yemek maliyet bedeline dair belgeler tetkik edilmeli ve bu suretle yapılacak araştırma doğrultusunda oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.
Anılan hususlar gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 2.540,00 TL. duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı vekilince istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 11/02/2020 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukat ... ile karşı taraf adına vekili Avukat... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Mahkemece tanık beyanlarına istinaden davacının haftada 18 saat fazla çalışması bulunduğu kabul edilerek alacağın hesaplandığı bilirkişi raporuna itibarla hüküm kurulmuş ise de, karar bu yönü itibariyle dosya içeriğine uygun düşmemektedir.
Somut uyuşmazlıkta, tüm dosya kapsamı, yapılan işin niteliği ve tanık beyanlarına göre davacının haftanın altı günü bir saat ara dinlenmesi ile günde 10 saat çalıştığı anlaşılmaktadır. Belirtilen çalışma düzenine göre davacının haftada 9 saat fazla çalışması bulunduğu kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı belirlenmeli, uygun bir indirim suretiyle hüküm kurulmalıdır.
3-Somut uyuşmazlıkta, davalı vekilinin kanuni süresi içinde ıslaha karşı zamanaşımı defini ileri sürmesine karşın bu hususun dikkate alınmaması da isabetsizdir.
4-Dosya kapsamında mevcut ücret bordrolarına göre davacının son ücretinin asgari ücret düzeyinin üzerinde ve net 1.700,00 TL olduğu görülmektedir. Davacının ücret düzeyinin bordroda gösterilenden yüksek olduğu hususu davacı tarafından kanıtlanamamasına karşın mahkemece davacının son ücretinin net 1.800,00 TL olarak kabul edilmesi hatalıdır.
5-Mahkemece, 01/01/2014 ilâ 02/06/2014 tarihleri arasındaki dönem 22 hafta olmasına karşın, hükme esas alınan bilirkişi raporuna itibarla belirtilen dönemin 25 hafta olarak kabul edilmesi de doğru değildir.
6-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla çalışma ücreti hesaplanırken, davacının yıllık ücretli izin hakkını kullandığı günler ile çalışılmayan ulusal bayram ve genel tatil günlerinin hesaplamada dışlanılması gerekirken, bu hususun gözetilmemesi suretiyle hüküm kurulması da isabetsizdir.
7-Somut uyuşmazlıkta giydirilmiş ücret tutarı belirlenirken işverence temin edilen yemek yardımı karşılığı olarak günlük 12,00 TL çıplak ücrete ilâve edilmiş ise de bu konuda yapılan araştırma yetersizdir.
İşveren tarafından yemek yardımının işçi başına düşen günlük maliyetinin 1,89 TL olduğu belirtilerek kabul edilen yemek yardımı tutarına itiraz edilmiştir.
Mahkemece giydirilmiş ücrete ilave edilecek yemek bedelinin belirlenebilmesi için gerekli araştırma yapılmalı, işyerinde davacıya temin edilen yemeğin niteliği tespit edilmeli, bu hususta öncelikle tarafların beyanı alınmalı ve ihtilaf durumunda gerekirse tanıkların yeniden beyanı alınmalı, işverence ibraz edilen yemek maliyet bedeline dair belgeler tetkik edilmeli ve bu suretle yapılacak araştırma doğrultusunda oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.
Anılan hususlar gözetilmeksizin eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 2.540,00 TL. duruşma vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.