23. Hukuk Dairesi 2019/500 E. , 2020/16 K.

[İctihat]

23. Hukuk Dairesi 2019/500 E. , 2020/16 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; davalı şirket işçisi ... tarafından açılan iş davası sonucunda müvekkili idarenin 8.209,64 TL ödemek zorunda kaldığını, bu borçtan davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek 8.209,64 TL'nin ödeme tarihinden itibaren işlemiş ve işleyecek gecikme faizi ile birlikte davalı şirketten rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; işçi alacaklarından asıl iş veren sıfatı ile davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; davacı asıl işveren idare tarafından dava dışı işçiye ödenen işçilik alacaklarından davalı alt işverenin işçinin kendi yanında çalıştığı döneme tekabül eden miktarın tamamından sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne 359,70 TL'nin ödeme tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davalı alt işverenden alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK'nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 Sayılı Kanun'un 19. maddesiyle HUMK'a eklenen Ek-Madde 4'te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında, 2015 yılı için 2.080,00 TL'dir. Davalı vekilince temyize konu yapılan reddedilen kısım yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.