7. Hukuk Dairesi 2016/20561 E. , 2016/18514 K

[İctihat]

7. Hukuk Dairesi 2016/20561 E. , 2016/18514 K.

'İçtihat Metni'

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de HUMK'nun 438.maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 01/01/1996-30/09/2010 tarihleri arasında çalıştığını, tadilat nedeniyle işyerinin kapatıldığını, davacı ve diğer tüm işçilerin belli bir süreyle çıkarıldığını, iş akdinden sonra davacının hesabına işveren tarafından eksik şekilde kıdem ve ihbar tazminatı yatırıldığını, 08/10/2010 tarihinde tekrar işe girdiğini, 30/06/2011 tarihine kadar aralıksız çalıştığını, iş akdinin davalı işveren tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, kısmi ödeme yapıldığını, ancak ödemenin asgari ücret üzerinden yapılması nedeni ile fark alacak talebinde bulunduklarını, fazla mesai yaptığını, hafta tatilleri ile milli bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, asgari geçim indirimi alacağının ödenmediğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş birleşen davanın ise reddini istemiştir.
Davalı vekili, davacının 01/01/1996 tarihinde davalı şirkette muhasebeci olarak çalışmaya başladığını, 30/09/2010 tarihinde işyerinin tadilata girdiğini, tadilat bitim tarihi olan 14/10/2011 tarihine kadar çalışmadığını, bu süreçte muhasebeci dışında işyerinde çalışma olmadığını, davacının davalı şirketin adını kirletecek şekilde ' müdürüyüm' şeklinde kendisini tanıtarak bir bayanı sürekli taciz ettiğini, iş sözleşmesine ahlak ve iyiniyetle bağdaşmayan haller nedeniyle 30.06.2011 tarihinde son verildiğini, davacının 30/09/2010 tarihinde çalışmaya ara verildiği dönemde davalı işverenden hiçbir hak ve alacağının bulunmadığına dair ibraname imzaladığını, davacının ikinci çalışma döneminin 1 yıldan az sürdüğünü, bu nedenle yıllık izne hak kazanamadığını, işyerinde 45 saati aşan çalışma yapılmadığını, milli bayram ve genel tatil günlerinde işçilerin kendi aralarında anlaşarak dönüşümlü olarak çalıştıklarını, bu çalışmaların karşılığının ödendiğini asıl davada davanın reddini, birleştirilen davada ise davacıya sehven ödenen kıdem ve ihbar tazminatının iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının davalıya ait işyerinde 01.01.1996-30.09.2010 ve 08.10.2010-30.06.2011 tarihleri arasında 15 yıl 5 ay 24 gün çalıştığı, her iki dönem çalışmasının da kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirecek şekilde son bulduğu, 01.01.1996-30.09.2010 tarihleri arasındaki dönemi kapsayan ibranamenin fazla mesai, hafta tatili, milli bayram ve genel tatil çalışma ücretleri ile yıllık izin ücreti açısından geçerli bir ibraname olduğu, 08.10.2010-30.06.2011 tarihleri arasındaki dönem alacaklarının hüküm altına alınması gerektiği gerekçesi ile 13.05.2015 tarihli bilirkişi raporundaki hesaplamalar doğrultusunda davanın kısmen kabulüne, birleşen davanın ise reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında genel tatil alacağı ile fazla mesai alacağının hesaplanması hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda 2010 yılındaki kurban bayramı için genel tatil ücreti bu haftadaki 7 inci gün çalışması için hafta tatili ücreti hesaplanmıştır. Bu itibarla, bu hafta yani 15.11.2010-21.10.2010 tarihleri arasındaki haftada davacının 7 gün 08.00-17.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenme ile 56 saat çalıştığı ve 11 saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek fazla mesai ücreti hesaplanması mükerrerliğe neden olmuştur. Kurban bayramına denk gelen bu haftada 4.5 günlük kurban bayramındaki 08.00-17.00 saatleri arasındaki 1 saat ara dinlenmenin mahsubu ile belirlenen 8 saatlik fiili çalışmasının 7,5 saati için genel tatil ücreti hesaplanmadığı dikkate alındığında kalan yarım saatlik süreler ile 7 inci gün çalışmasından arta kalan 0.5 saat (yarım saat), kalan günlerdeki mesai süresine eklenerek varsa fazla mesai süresi belirlenmeli ve ücreti hesaplanmalıdır.
Ayrıca bilirkişi raporunda 2010 yılındaki kurban bayramında bir hafta için hafta tatili ücreti hesaplanmıştır. Hafta tatili ücret alacağının 1,5 yevmiye yerine 2,5 yevmiye üzerinden hesaplanması hatalı olmuştur.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, yatırdığı temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 08.11.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.