8. Hukuk Dairesi 2016/16784 E. , 2018/17730 K

[İctihat]

8. Hukuk Dairesi 2016/16784 E. , 2018/17730 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen davanın reddine dair kararın davacı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemiz'in 22.06.2016 gün ve 2014/21799 Esas, 2016/11045 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verilmişti. Davalı borçlu vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:


KARAR

Davacı alacaklı vekili, takibe konu senetteki adreste 15/01/2014 tarihinde yapılan haciz sırasında ...'ın istihkak iddiasında bulunduğunu, haczedilen menkullerin borçlu ...'a ait olduğunu iddia ederek 3. kişinin istihkak iddiasının kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı 3. kişi, menkullerin kendisine ait olduğunu, yapılan tebligatın usulsüz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı borçlu vekili, malların tamamının davalı 3. kişi ...'a ait olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre, borçlu adına iki kez çıkartılan ödeme emri tebligatının haciz yapılan ve bonodaki adreste muhatabın çarşıya gitmiş olması nedeniyle ...... Kandemir'e yapıldığı, haciz yapılan adreste, 3. kişi ...'ın cafe-bar işlettiği, faaliyetine 20/01/2011 tarihinde başladığı, halen bu adreste faaliyet gösterdiği, borçlunun ise 23/06/1994 tarihinden 04/05/2004 tarihine kadar nakliyecilik işiyle uğraştığı, 04/05/2004 tarihinden 09/12/2005 tarihine kadar da servis işletmeciliği yaptığı, ayrıca 24/12/2002 tarihinden 31/05/2010 tarihine kadar bilet satış komisyonculuğu yaptığı, davacı alacaklının borçlunun haciz yapılan adreste faaliyet gösterdiğini ve haczedilen menkullerin borçluya ait olduğunu ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş hüküm, davacı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dairemizin 22.02.2016 tarih ve 2014/21799 Esas 2016/11045 Karar sayılı ilamı ile dava konusu haczin, 15.01.2014 tarihinde, borçluya ödeme emrinin tebliğ edildiği ve takibe konu bonoda yazılı adreste yapıldığı, buna göre, İİK'nin 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesinin borçlu dolayısıyla alacaklı yararına olduğu, bu yasal karinenin aksinin davalı 3.kişi tarafından inandırıcı ve güçlü delillerle ispat edilmesi gerektiği, davalı 3. kişinin dayandığı belgelerin mülkiyet karinesinin aksini ispata yeterli olmadığı, bu durumda Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönüne alınarak, davanın kabulü yerine oluşa ve dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçe ile reddine yönelik hüküm kurulması doğru görülmeyerek hükmün bozulmasına karar verilmiş, davalı borçlu vekili tarafından karar düzeltme isteğinde bulunulmuştur.
Dava, alacaklının İİK’nin 99. vd. maddesine dayalı istihkak iddiasının reddi talebine ilişkindir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelerden gerekçeli kararın, 14.08.2014 tarihinde temyiz eden davacı alacaklı vekiline tebliğ edildiği halde temyiz dilekçesinin temyiz süresi geçirildikten sonra 29.08.2014 tarihinde verilip kaydettirildiği anlaşıldığından, yukarda açıklanan bozma kararının kaldırılarak süre aşımı bakımından temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı borçlu vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile 22.02.2016 tarih ve 2014/21799 Esas 2016/11045 Karar sayılı bozma kararının kaldırılmasına, süre aşımı bakımından davacı alacaklı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde karar düzeltme isteyene iadesine 22.10.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.