1. sayfa (Toplam 1 sayfa)

8. Hukuk Dairesi 2017/5853 E. , 2018/12072 K.

Gönderilme zamanı: 18 Kas 2021, 20:30
gönderen İctihat
8. Hukuk Dairesi 2017/5853 E. , 2018/12072 K.

'İçtihat Metni'
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Vakıf Evladı Olduğunun Tespiti


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş olup hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Dava dilekçesinde davacıların ...'da kurulu Teşrifatı Hümayun Müdürü El-Hac ... Vakfının galleye müstehak vakıf evladı olduklarının tespiti istenilmiş mahkemece, davanın kabulüne dair verilen karar davalı ... Genel Müdürlüğü tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davacıların mazbut ... Vakfının galleye müstehak vakıf evladı olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinden Vakıflar Genel Müdürlüğü’nün 11.07.2014 tarihli yazısından, dava konusu vakfın 1318 Hicri (1900 Miladi) ve 1330 Hicri (1912 Miladi) olmak üzere iki ayrı vakfiyesinin mevcut olduğu, bu vakfiyelerden 1318 Hicri (1900 Miladi) tarihli olanında evlada galle fazlası bırakılmadığı, 1330 Hicri (1912 Miladi) tarihli olanında ise galle fazlasının kız erkek ayrımı yapılmadan batın şartı ile evlada bırakıldığı, getirtilen nüfus kayıtlarından davacıların babalarının sağ olduğu böylece vakfiyede öngörülen batın şartının gerçekleşmediği anlaşıldığından:
1-1318 Hicri (1900 Miladi) tarihli vakfiye yönünden, vakfiyede evlada galle fazlası bırakılmaması sesebiyle davacıların talebinin reddi gerekirken kabulü,
2-1330 Hicri (1912 Miladi) tarihli vakfiye yönünden ise, davacıların vakfiyede öngörülen batın şartını taşımamalarından galle fazlası bakımından taleplerinin reddi gerekmekle birlikte, çoğun içinde az da vardır kuralı gereği, dosya kapsamına göre davacıların vakıf evladı oldukları sabit olduğundan, mahkemece davacıların vakıf evladı olduklarının tespiti ile yetinilmesi gerekirken galle fazlasına müstahak olduklarına karar verilmesi
Doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Davalı vekilinin yazılı temyiz itirazları yerinde görüldüğünden temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle kabulü ile hükmün 6100 sayılı HMK'nın Geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nın 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK'nın 440/I maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 03.05.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.