Yediemin Depolarındaki Ücret Uyuşmazlıklarında Bakanlık Tarifesinden...

[Hepsihukuk]

T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi

ESAS: 2014/4795
KARAR: 2014/18530

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, özel bir yediemin depo işleticisi olduğunu, davalı tarafından “alacaklı” sıfatıyla, dava dışı üçüncü kişiye karşı başlatılan takip üzerine, haciz aşamasında takip borçlusuna ait menkul malların muhafaza altına alındığını, tutulan “yedieminlik zaptı” ve “protokol” ile kendisine teslim edilen mahcuza, icra memuru tarafından davalı vekilinin de kabul ve muvafakati ile günlük 7 TL yediemin ücreti taktir edildiğini, taraflarca tutanağın imza atına alındığını, mahcuz malın birikmiş yediemin depo ücretinin ödenmemesi üzerine, mahcuzun muhafaza altına alındığını 30/06/2009 tarihinden 28/06/2012 tarihine kadar biriken toplam 1093 günlük yedieminlik ücreti olan 7.651,00 TL’nin tahsili için takip başlattığını, ne var ki davalı tarafından haksız olarak takibe itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptaline, %40 icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalı, davanın reddini dilemiştir.

Mahkemece, davanın kabulüne, itirazın iptaline, asıl alacak üzerinden hesaplanacak %20 icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.

1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2- Alacaklısı davalı, borçlusu dava dışı şirket olan ...4. İcra Müdürlüğü’ne ait 2009/2215 esas sayılı dosyası üzerinden, 15.650,00 TL miktarındaki senet bedelinin tahsili istemiyle 12.3.2009 tarihinde takip başlatıldığı, 30.6.2009 tarihinde yapılan haciz ve muhafaza işlemi sonucunda, borçluya ait muhtelif marka ve renklerde boyaların haczedilip, aynı tarihli “Yedieminlik Zaptı” ve taraflarca imzalanan protokol ile davacıya yediemin olarak teslim edildiği, söz konusu tutanakta, icra infaz memuru ile birlikte davacı ile davalı alacaklı vekilinin imzalarının bulunduğu, günlük 7,00 TL yedieminlik ve depo ücretinin takdir edildiği, davacının, 30.6.2009 - 28.6.2012 tarihleri arasındaki 1093 günlük yedieminlik ücreti olan 7.651,00 TL’nin tahsili istemiyle takip başlattığı, takibe vaki itiraz üzerine de eldeki davayı açtığı tüm dosya kapsamıyla anlaşılmaktadır.

Taraflar arasındaki uyuşmazlık yedieminlik ücretinden kaynaklanmakta olup, davanın dayanağı olan “yedieminlik zaptı” ve “protokol” bizzat icra müdürlüğünce yürütülen haciz ve muhafaza işlemleri sırasında imzalanmış ve haczedilen mahcuz mal, özel yediemin deposu işleten davacıya teslim edilmiştir.

Bilindiği üzere, Adalet Bakanlığı hacizli malların korunması için uygun göreceği yerlerde depo ve garaj açabileceği gibi, Adalet Bakanlığı Güçlendirme Vakfına da açtırabilir veya işletme hakkını verebilir. Alınacak depo ve garaj ücretleri Adalet Bakanlığınca belirlenir. Bu yerlerin çalışma esas ve usulleri yönetmelikte gösterilir. (İİK.88/IV md.) Adalet Bakanlığı veya Adalet Teşkilatını Güçlendirme Vakfınca mahcuz malların muhafazası için depo ve garajlar açılıncaya kadar, özel depo ve garajlarda, Adalet Bakanlığınca çıkartılan ilgili Yönetmelik ve ücret tarifelerinin uygulanmasına devam olunur. (4949 sayılı Kanunun 105. Maddesi ile 17.7.2003 tarihinde 2004 sayılı İcra İflas Kanununa eklenen geçici 4. Madde) Adalet Bakanlığına ait depo ve garajlarda muhafaza edilen mahcuz mallar için alınacak ücret tarifesi, her yıl Bakanlıkça belirlenerek Resmi Gazetede yayınlanmaktadır.

Her ne kadar, Adalet Bakanlığınca açılıp işletilen yediemin depoları hakkında uygulanmakta olan ücret tarifeleri sadece Bakanlıkça işletilen yediemin depoları için geçerli ise de, özel yediemin depolarına ilişkin ücret uyuşmazlıklarında da bu tarifedeki kurallardan yararlanılarak sonuca ulaşılmasının hakkaniyete daha uygun düşeceği, Yargıtay İçtihatlarıyla kabul edilmiştir.

Bu açıklamalardan sonra somut olaya bakılacak olursa; bizzat İcra Müdürlüğünce düzenlenen ve günlük 7,00 TL ücret Takdir edilen 30.6.2009 tarihli “yedieminlik zaptı” icra memurunun yanı sıra, yediemin depo işleticisi davacı ve takip alacaklısı davalıyı temsilen vekili tarafından da imzalanmıştır. Ne var ki 17.363,35 TL’lik takip konusu alacak miktarı nedeniyle, haczedilen malların 1093 gün süre ile yediemin deposunda kaldığı anlaşılmakla, hacizli eşyanın değeri, depoda kaldığı sürenin uzunluğu, ortaya çıkan yediemin ücretinin fazlalığı göz önüne alınarak, Borçlar Kanunu’nun 43. maddesi gereğince ücretten hakkaniyete uygun bir indirim yapılması gerektiği kabul edilmelidir. O halde mahkemece açıklanan hususlar göz ardı edilerek, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.

SONUÇ : 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 10.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.




T.C.
YARGITAY
13.HUKUK DAİRESİ

ESAS NO:2013/19629
KARAR NO:2014/1362
KARAR TARİHİ: 21.01.2014

YEDİ EMİNLİK DEPO ÜCRETİ
MAHCUZ MALLARIN MUHAFAZASI
TAZMİNAT MİKTARININ TAYİNİ
HAKKANİYET İNDİRİMİ

(818 s. BKm. 43)
(2004 s. İİK m. 88/4, geçici m. 4)

Özet: Her ne kadar, Adalet Bakanlığınca açılıp işletilen yediemin depoları hakkında uygulanmakta olan ücret tarifeleri sadece Bakanlıkça işletilen yediemin depoları için geçerli ise de, özel yediemin depolarına ilişkin ücret uyuşmazlıklarında da bu tarifedeki kurallardan yararlanılması, hacizli eşyanın değeri, depoda kaldığı sürenin uzunluğu, ortaya çıkan yediemin ücretinin fazlalığı göz önüne alınarak, Borçlar Kanununun 43. maddesi gereğince ücretten hakkaniyete uygun bir indirim yapılması gerektiği gözetilmelidir.


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

Davacı, özel bir yediemin depo işleticisi olduğunu, davalı tarafından "alacaklı" sıfatıyla, dava dışı üçüncü kişiye karşı başlatılan takip üzerine, haciz aşamasında takip borçlusuna ait bir adet makinenin 19.08.2010 tarihinde muhafaza altına alındığını, tutulan "yediemin teslim zaptı" ile kendisine teslim ('dilen mahcuza, icra memuru tarafından davalı vekilinin de kabul ve muvafakati ile günlük 40 TL yediemin ücreti taktir edildiğini, taraflarca tutanağın imza altına alındığını, mahcuz malın birikmiş yediemin depo ücretinin ödenmemesi üzerine, mahcuzun muhafaza altına alındığı 19.08.2010 tarihinden 21.10.2011 tarihine kadar biriken toplam 429 günlük yedieminlik ücreti olan 17.160,00 TL'nin tahsili İçin takip başlattığını, ne var ki davalı tarafından haksız olarak takibe itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptaline, %40 icra inkar tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.

Davalı, davanın reddini dilemiştir.

Mahkemece, "19.08.2010 tarihli yedieminlik teslim tutanağının, tarafların serbest iradeleri ile tanzim ettikleri bir sözleşme olup tarafları bağladığı, sözleşmede belirlenen yedieminlik ücretinin ödenmesi gerektiği" belirtilerek, davanın kabulüne, itirazın iptaline, asıl alacak üzerinden hesaplanacak %40 inkar tazminatının tahsiline karar verilmiş, hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.

1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2- Alacaklısı davalı, borçlusu dava dışı Mehmet olan İstanbul 7. İcra Müdürlüğüne ait 2010/17179 esas sayılı dosyası üzerinden, 6.500 TL miktarındaki çek bedelinin tahsili istemiyle 17.06.2010 tarihinde takip başlatıldığı, Küçük- çekmece 2. İcra Müdürlüğünün 2010/5615 talimat sayılı dosyası üzerinden 19.08.2010 tarihinde yapılan haciz ve muhafaza işlemi sonucunda, borçluya ait makinenin haczedilip, aynı tarihli "Yediemin Teslim Zaptı" ile davacıya yediemin olarak teslim edildiği, söz konusu tutanakta, icra infaz memuru ile birlikte davacı ile davalı alacaklı vekilinin imzalarının bulunduğu, günlük 40 TL yedieminlik ve depo ücretinin takdir edildiği, davacının, 19.08.2010 - 21.10.2011 tarihleri arasındaki 429 günlük yedieminlik ücreti olan 17.160 TL'nin tahsili istemiyle takip başlattığı, takibe vaki itiraz üzerine de eldeki davayı açtığı tüm dosya kapsamıyla anlaşılmaktadır.

Taraflar arasındaki uyuşmazlık yedieminlik ücretinden kaynaklanmakta olup, davanın dayanağı olan "yediemin teslim zaptı" bizzat icra müdürlüğünce yürütülen haciz ve muhafaza işlemleri sırasında imzalanmış ve haczedilen mahcuz mal, özel yediemin deposu işleten davacıya teslim edilmiştir.

Bilindiği üzere, Adalet Bakanlığı hacizli malların korunması için uygun göreceği yerlerde depo ve garaj açabileceği gibi, Adalet Bakanlığı Güçlendirme Vakfına da açtırabilir veya işletme hakkını verebilir. Alınacak depo ve garaj ücretleri Adalet Bakanlığınca belirlenir. Bu yerlerin çalışma esas ve usulleri yönetmelikte gösterilir. (İİK. 88/IV md.) Adalet Bakanlığı veya Adalet Teşkilatını Güçlendirme Vakfınca mahcuz malların muhafazası için depo ve garajlar açılıncaya kadar, özel depo ve garajlarda, Adalet Bakanlığınca çıkartılan ilgili Yönetmelik ve ücret tarifelerinin uygulanmasına devam olunur. (4949 sayılı Kanunun 105. maddesi ile 17.07.2003 tarihinde 2004 sayılı İcra İflas Kanununa eklenen geçici 4. madde) Adalet Bakanlığına ait depo ve garajlarda muhafaza edilen mahcuz mallar için alınacak ücret tarifesi, her yıl Bakanlıkça belirlenerek Resmi Gazetede yayınlanmaktadır.

Her ne kadar, Adalet Bakanlığınca açılıp işletilen yediemin depoları hakkında uygulanmakta olan ücret tarifeleri sadece Bakanlıkça işletilen yediemin depoları için geçerli ise de, özel yediemin depolarına ilişkin ücret uyuşmazlıklarında da bu tarifedeki kurallardan yararlanılarak sonuca ulaşılmasının hakkaniyete daha uygun düşeceği, Yargıtay İçtihatlarıyla kabul edilmiştir.

Bu açıklamalardan sonra somut olaya bakılacak olursa; bizzat İcra Müdürlüğünce düzenlenen ve günlük 40 TL ücret takdir edilen 19.08.2010 tarihli "yediemin teslim zaptı", icra memurunun yanı sıra, yediemin depo işleticisi davacı ve takip alacaklısı davalıyı temsilen vekili tarafından da imzalanmıştır. Ne var ki 6.500 TL'lik takip konusu alacak miktarı nedeniyle, dosyada mevcut olan faturasına göre 10.000 TL değerindeki mahcuz malın, 429 gün süre ile yediemin deposunda kaldığı anlaşılmakla, hacizli eşyanın değeri, depoda kaldığı sürenin uzunluğu, ortaya çıkan yediemin ücretinin fazlalığı göz önüne alınarak, Borçlar Kanununun, 43. maddesi gereğince ücretten hakkaniyete uygun bir indirim yapılması gerektiği kabul edilmelidir. O halde mahkemece açıklanan hususlar göz ardı edilerek, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.

3- Öte yandan, haciz ve muhafaza işlemlerinin yapıldığı, dosyaya ekli Küçükçekmece İcra Müdürlüğüne ait 2010/5615 talimat sayılı dosyanın incelenmesinde; İcra Müdürlüğünce, haczedilerek muhafaza altına alınan mahcuz malın, 13.10.2011 tarihinde takip borçlusu Mehmet'e teslimine karar verildiği, 04.11.2011 tarihli "Menkul Mal Teslim Tutanağı"nın düzenlenerek İcra Müdürü, davacı yediemin ve takip borçlusu Mehmet tarafından imzalandığı, tutanak Kliğinde davacı yedieminin, "...ücretimi haricen aldım. Faturasını dosyaya ibraz edeceğim." şeklinde beyanda bulunduğu, yine davacı yediemin tarafından “Küçükçekmece 2. icra Müdürlüğü'nün 2010/5615 talimat sayılı dosyası yedieminlik ücreti" açıklaması ile 3.600 TL üzerinden, imza ve kaşesinin bulunduğu 04.11.2011 tarihli faturanın düzenlendiği görülmektedir. Mahcuz malın takip İm uçlusuna teslimi sırasında düzenlenen söz konusu tutanakta, davacı tarafından alındığı belirtilen 3.600 TL'lik yedieminlik ücretine ilişkin, mahkemece herhangi bir değerlendirme yapılmadığı gibi, konu ile ilgili tarafların beyanları da alınmamıştır. O halde karar bu yönden de eksik incelemeye dayalı olup, malı mahkemece açıklanan hususlarda inceleme ve değerlendirme yapılarak, sonucuna göre bir hüküm kurulması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olduğundan bozmayı gerektirir.

Sonuç: 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. ve 3. bentler gereğince temyiz edilen hükmün davalı yararına (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 21.01.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.



YARGITAY
3. Hukuk Dairesi 2007/16215 E.N , 2007/17943 K.N.

İlgili Kavramlar

MAHCUZ MALLARIN MUHAFAZASI
MAHCUZ MALLARIN MUHAFAZASINDA MASRAFLAR

İçtihat Metni

Dava dilekçesinde 948.00 YTL itirazın iptali ve %40 icra inkar tazminatının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü cihetine gidilmiş, hüküm kanun yararına bozma (Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı) tarafından temyiz edilmiştir.

YARGITAY KARARI

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm kanun yararına bozulması Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü.

Davacı, davalının üçüncü kişi konumundaki borçludan alacağın tahsili için yaptığı takip sonucu borçluya ait eşyanın haczedilerek kendisine ait özel yediemin deposuna teslim edildiği tutulan yediemin teslim zaptı ile mahcuzların günlük 400 YTL yediemin ücreti takdir edildiği, birikmiş 948.00 YTL yediemin ücreti alacağının tahsili için başlatılan icra takibine itirazın iptali ve %40 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kesin olan hükümde "yediemin ücretinin Adalet Bakanlığına ait depo ve garajlarda muhafaza edilen mahcuz mallar için alınacak ücret tarifesi hükümleri dikkate alınarak tesbiti ile peşin ödenen miktar düşüldükten sonra kalan miktar yönünden itirazın iptaline karar verilmesi gerekirken, tarafların yedieminlik teslim zaptında yaptıkları anlaşmaya dayanarak hakkaniyete de uygun olmayacak şekilde hacizli malların değerinin üstünde yediemin ücret alacağına hükmedilmesi, diğer taraftan sözleşme yediemin tutanağını imzalayan alacaklı vekilinin müvekkili banka adına imzalama yetkisi bulunup bulunmadığı araştırılmaması doğru görülmemiş olması yönleri kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle, hükmün kanun yararına bozulması Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmiştir.

Dosyada mevcut 7/7/2005 tarihli yediemin tutanağı alacaklı vekilince imzalanmış olup, tutanakta Adalet Bakanlığına ait depolarla ilgili yönetmelik ve tarife hükümlerine tabi olmadığı (özel depo olduğu) belirtilerek günlüğü 400 YTL ücret kararlaştırıldığı, alacaklı vekilinden 8000 YTL peşin yediemin ücreti alındığı, vekilinin tutanakta belirtilen ücrete itirazı olmadığının belirtildiği anlaşılmaktadır.

Alacaklı haczedilen taşınır malların borçlunun elinde bırakılmasına onay vermezse, gideri peşinen alacaklıdan alınarak (İİK.mad.95) haczedilen taşınır mallar uygun bir yerde muhafaza altına alınır (İİK.mad.88/11).

Adalet Bakanlığı hacizli malların korunması için uygun göreceği yerlerde depo ve garaj açabileceği gibi Adalet Teşkilatını Güçlendirme Vakfına da açtırabilir veya işletme hakkını verebilir. Alınacak depo ve garaj ücretleri, Adalet Bakanlığı'nca belirlenir. Bu yerlerin çalışma ve esas ve usulleri, yönetmelikte gösterilir. (İİK.mad.88.IV). Adalet Bakanlığına ait depo ve garajlarda muhafaza edilen mahcuz (hacizli) mallar için alınacak ücret tarifesi RG'nin 9/9/2004 gün ve 25578 sayılı nüshasında yayınlanmıştır.

"Adalet Bakanlığı'nca henüz yurdun her tarafında hacizli malların saklanacağı depo ve garajlar açılmadığından hacizli mallar İcra müdürlüklerince uygun görülen özel yerlerde saklanmaktadır. Özel depo ve garajlar hakkında da, Adalet Bakanlığına ait depo ve garajlara uygulanan hükümler geçerli olacak ve aynı ücret tarifesi uygulanacaktır" (Hükümet gerekçesi).

Adalet Bakanlığı'nca açılıp işletilen yediemin depolarından uygulanmakta olan ücret tarifelerinde, ücretin hacizli eşyanın değerine göre belirlenmesi ve uzun süreli muhafaza halinde düşük ücret alınmasına ilişkin kurallar mevcuttur.

Her ne kadar tarife sadece bakanlıkça işletilen yediemin depoları için geçerli ise de; özel yediemin depolarına ilişkin ücret uyuşmazlıklarında da bu tarifedeki kurallardan yararlanarak sonuca ulaşılması hakkaniyete uygun düşer. Bu nedenlerle, dava konusu hacizli eşyanın değeri, yediemin deposunda kaldığı sürenin uzunluğu ile ortaya çıkan yediemin ücret miktarının fazlalığı göz önüne alındığında hakkaniyete uygun bir indirim yapılması gerekir.

Mahkemece bu husus göz önünde bulundurulmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Bundan ayrı olarak, sözleşme-yediemin tutanağı imzalayan alacaklı vekilinin, müvekkili adına sözleşme imzalanmak üzere vekil edilip edilmediği hususu araştırılmadan karar verilmesi de doğru değildir.

Bu itibarla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeplerle kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve gereği yapılmak üzere kararın bir örneği ile dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine 27/11/2007 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




YARGITAY
3. Hukuk Dairesi 2006/730 E., 2006/956 K.
YEDİEMİN DEPOSU ÜCRETLERİ

2004 S. İCRA VE İFLAS KANUNU [ Madde 88 ]
2004 S. İCRA VE İFLAS KANUNU [ Madde 95 ]
818 S. BORÇLAR KANUNU [ Madde 43 ]

"İçtihat Metni"

Dava dilekçesinde 1.980.200.000 lira alacak ve fer'ileri için takibe itirazın iptali, inkar tazminatının masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulü cihetine gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.

Davacı vekiii, davalının üçüncü kişi konumundaki borçludan alacağının tahsili için yaptığı takip sonucu, borçluya ait eşyanın haczedilerek özel yediemin bürosu olan davacının deposuna teslim edildiği, tutulan yediemin teslim zaptı ile mahcuzlara günlük 2.60 YTL yediemin ücreti takdir edildiği, 11.07.2001 tarihinde haczedilip muhafaza alınan eşyanın 15.03.2004 tarihinde satıldığını, toplam yediemin depo ücreti olan 2.540.20 YTL'nin, satıştan elde edilen 560.00 YTL düşüldükten sonra kalan 1.980.20 YTL'nin tahsili için başlatılan icra takibine itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.

Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş hükmü davalı vekili temyiz etmektedir.

Dosyada mevcut 11.09.2001 tarihli yediemin tutanağı alacaklı vekilince imzalanmış olup tutanakta, Adalet Bakanlığına ait depolarla ilgili yönetmelik ve tarife hükümlerine tabi olmadığı, (özel depo olduğu) belirtilerek günlük 2.60 YTL ücret kararlaştırıldığı, alacaklı vekilinin tutunakta belirlenen ücrete itirazı olmadığının belirtildiği anlaşılmaktadır.

Alacaklı haczedilen taşınır malların borçlunun elinde bırakılmasına onay vermezse, gideri peşinen alacaklıdan alınarak (IİK. mad. 95) haczedilen taşınır mallar uygun bir yerde muhafaza altına alınır (IİK. mad. 88/11).

Adalet Bakanlığı hacizli malların korunması için uygun göreceği yerlerde depo ve garaj açabileceği gibi, Adalet Teşkilatını Güçlendirme Vakfına da açtırabilir veya işletme hakkını verebilir. Alınacak depo ve garaj ücretleri, Adalet Bakanlığı'nca belirlenir. Bu yerlerin çalışma esas ve usulleri, yönetmelikte gösterilir. (IİK. mad. 88, IV). Adalet Bakanlığına ait depo ve garajlarda muhafaza edilen mahcuz (hacizli) mallar için alınacak ücret tarifesi RG'nin 09.09.2004 gün ve 25578 sayılı nüshasında yayınlanmıştır.

"Adalet Bakanlığı'nca henüz yurdun her tarafında hacizli malların saklanacağı depo ve garajlar açılmadığından hacizli mallar İcra Müdürlüklerince uygun görülen özel yerlerde saklanmaktadır. Özel depo ve garajlar hakkında da, Adalet bakanlığına ait depo ve garajlara uygulanan hükümler geçerli olacak ve aynı ücret tarifesi uygulanacaktır" (Hükümet gerekçesi).

Adalet Bakanlığınca açılıp işletilen yediemin depolarından uygulanmakta olan ücret tarifelerinde, ücretin hacizli eşyanın değerine göre belirlenmesi ve uzun süreli muhafaza halinde daha düşük ücret alınmasına ilişkin kurallar mevcuttur.

Her ne kadar tarife sadece bakanlıkça işletilen yediemin depoları için geçerli ise de; özel yediemin depolarına ilişkin ücret uyuşmazlıklarında da bu tarifedeki kurallardan yararlanarak sonuca ulaşılması hakkaniyete daha uygun düşer. Bu nedenlerle, dava konusu hacizli eşyanın değeri, yediemin deposunda kaldığı sürenin uzunluğu ile ortaya çıkan yediemin ücret miktarının fazlalığı gözönüne alındığında BK.nun 43. maddesi uyarınca hakkaniyete uygun bir indirim yapılması gerekir.

Mahkemece bu husus gözönünde bulundurulmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

Bundan ayrı olarak, sözleşme-yediemin tutanağı imzalayan alacaklı vekilinin, müvekkili adına sözleşme imzalanmak üzere vekil edilip edilmediği hususu araştırılmadan karar verilmesi de doğru değildir.

Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.02.2006 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.